جناب سلمان فارسی (ره) روایت می کند: در روز آخر شعبان پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله) خطبه‏اى در فضیلت ماه مبارک رمضان ایراد فرمودند و خطاب به ما چنین گفتند: «اى مردم! به راستى ماهی بزرگ و مبارک بر سرتان سایه افکنده است! ماهى که در آن شبى است که از هزار ماه بهتر است و خداوند روزه‏اش را واجب نموده و به پا داشتن عبادات در شب های آن را مستحب قرار داده است. کسى که در این ماه با نیت تقرب به خداوند، مستحبی را به جا آورد، مثل آن است که در دیگر ماه ها، واجبی را به انجام رسانده باشد. و این ماه، ماه صبر است و پاداش و ثواب صبر بهشت است. و ماه روزه، ماه برابرى است، و ماهى است که روزی مؤمن در آن زیاد مى‏گردد، و ماهى است که آغازش رحمت، وسطش  آمرزش، و آخرش آزادى از آتش جهنم می باشد. این ماه براى مؤمن غنیمت و براى منافق خسران است.»